Najczęściej mówiąc agama brodata mamy na myśli gatunek Pogona vitticeps, ponieważ on właśnie jest najczęściej utrzymywany w warunkach terrarium.
Oto krótki przegląd pozostałych gatunków z rodzaju Pogona:
Pogona barbata
P. barbata jest największym gatunkiem agamy brodatej. Jej długość kształtuje się od 55cm w górę, dochodząc nawet do 75cm. Ubarwienie tej jaszczurki jest raczej ciemne, z przewagą szarości oraz czernią. Broda samców jest czarna, a rozpostarta prezentuje się imponująco. Zamieszkuje wschodnią Australię, dlatego jest nazywana ‚Eastern Bearded Dragon’. Jest to gatunek posiadający dużą zdolność adaptacji do nowego środowiska. Z powodu ekspansji cywilizacji gatunek ten bywa obecnie często znajdowany na farmach, widywano też agamy posilające się w przydomowych ogródkach.
Pogona henrylawsoni
Agama brodata karłowata osiąga zaledwie 30cm długości. Głowa jest okrągła, a nie trójkątna jak u większości pozostałych agam brodatych. Ubarwienie jest różnorodne – niekiedy jasnoszare, niekiedy pomarańczowo-brązowe. P. henrylawsoni zamieszkuje centralny i południowo-zachodni Queensland. Są to obszary semipustynne, charakteryzujące się dość wysokim poziomem opadów. Gad ten jest jedną z najpopularniejszych agam wśród hobbystów, łatwo oswaja się i nie jest wybredna w pobieraniu pokarmu. Jest też idealnym wyborem dla osób, które pragną mieć agamę brodatą a P. vitticeps jest dla nich zbyt duża, bądź też nie są w stanie zapewnić tak dużego terrarium. Jeśli interesuje cię ten gatunek znajdziesz jego opis na naszym serwisie.
Pogona microlepidota
Jest to jeden z większych gatunków agam brodatych, dorastający do 41cm. Charakteryzuje się dość długim ciałem z niewielkimi łuskami. Podstawową barwą jest żółto-szara, przechodząca w szaro-brązową. Ogon jest szaro-brązowy z żółto-brązowymi dodatkami. Spód ciała biało-brązowy. P. microlepidota zamieszkuje północy zachód Australii. Obszar ten jest krainą kontrastów: suche pustkowia graniczą z tropikalnymi lasami deszczowymi. Ogólnie jest to obszar bardzo gorący, temperatury dochodzą do 50 stopni. Ten gatunek agamy brodatej jest rzadki i nie ma doświadczeń co do jego utrzymania w warunkach terrarium.
Pogona minima
P. minima osiąga 36cm długości. Jest to jeden z najmniejszych gatunków agamy brodatej. Ciało koloru jasnej szarości i brązu. Zamieszkuje wyspy przy zachodnim wybrzeżu Australii. Wiosną klimat jest tam ciepły i łagodny. Agamy te uzupełniają dietę zieloną roślinnością i kwiatami. Ich naturalnymi wrogami są duże scynki, węże oraz wyspowe ptaki. Do tej pory nie są znane żadne doświadczenia prywatnych hodowców co do utrzymywania tego gatunku w warunkach terrarium.
Pogona minor
Zdaniem niektórych naukowców gatunek ten nie powinien być oddzielany od gatunku P. minima, ze względu na niewielkie różnice między tymi dwoma gatunkami. P. minor osiąga 40cm długości. Budową przypomina P. barbata, choć dorosłe osobniki są dużo mniejsze i smuklejsze. Po bokach ciała biegnie tylko jeden rząd niewielkich kolców. Ten gatunek agamy nie posiada typowej ‚brody’. Ubarwienie jest przede wszystkim szare, na grzbiecie biegnie rombowy wzór. Występują pasy na pysku i grzbiecie w kolorze żółtym. Obszar występowania tego gatunku obejmuje zachodnią Australię, pustynię Gibsona oraz przybrzeżne wyspy. Agamy te preferują otwarty, ciepły busz i lasy oraz pustynie. Gatunek ten jest hodowany w terrarium, udało się także go rozmnożyć w warunkach niewoli.
Pogona mitchelli
Jest to średniej wielkości agama, osiąga 40cm. Ciało jest smukłe, głowa trójkątna z krótkim pyszczkiem. Na bokach biegnie pojedynczy rząd ‚kolców’. Ubarwienie jest zróżnicowane i obejmuje kolor brązowy, czerwono-brązowy i żółty. W czasie podniecenia łeb samców może przybrać odcienie pomarańczu i szarości. P. mitchelli zamieszkuje południowo-zachodnie tereny Australii, obejmujące tereny lasów, semipustyń i pustyń. Temperatura latem dochodzi tam do 50 stopni. Lata doświadczeń zachodnich hodowców pokazują, że gatunek ten powinien być utrzymywany pojedynczo. Możliwe jest co prawda trzymanie grupki zwierząt (samca z dwoma-trzema samicami), ale wtedy terrarium musi być odpowiednio większe.
Pogona nullarbor
Gatunek ten osiąga 34cm długości. Po bokach biegnie siedem rzędów kolców. Broda może być rozpościerana, lecz nie tak widowiskowo jak ma to miejsce u P. barbata. Ubarwienie obejmuje odcienie brązu, czerwieni, pomarańczu, szarości i bieli. Gatunek ten zamieszkuje południe Australii. Zamieszkuje suche, niegościnne obszary porosłe trawą i krzakami. Gatunek ten jest bardzo rzadko spotykany w terrariach poza Australią.
Pogona vitticeps
P. vitticeps osiąga do 55cm długości. Wyjątkiem jest odmiana tego gatunku – German Giant, który może znacznie przekroczyć 60cm. Forma nominalna jest zwykle szara, z domieszką brązów, żółci i pomarańczu. Prócz niej istnieje wiele wyhodowanych odmian barwnych. Na wolności P. vitticeps zamieszkuje suche i ciepłe biotopy jak trawiaste sawanny i stepy. Temperatury tam wahają się od 20 do 40stopni, w zależności od pory roku.
Hybrydy
Gatunki z rodzaju Pogona krzyżują się pomiędzy sobą, co jest niestety wykorzystywane przez terrarystów do bezmyślnego tworzenia hybryd. Najbardziej znaną hybrydą jest (niestety płodny) Vittikins będący krzyżówką pomiędzy P. vitticeps i P. henrylawsoni. Innym przykładem jest german giant, jedna z odmian agam brodatych, który najprawdopodobniej powstał przy udziale P. barbata. Hybrydy są zmorą terrarystyki, zubożają hodowlaną populację gadów, stanowiąc zagrożenie dla czystości gatunków. W przypadku gatunków australijskich zagrożenie jest tym większe, że z powodu restrykcyjnego prawa nie ma możliwości sprowadzenia nowych osobników do hodowli.
Aby chronić czystość gatunkową agam z rodzaju Pogona nigdy nie należy kupować hybryd ani wyrażać poparcia dla ich tworzenia. Jedynie brak klientów na młode oraz szeroka dezaprobata mogą zniechęcić niektóre osoby do tego postępowania.
Wszystkie gatunki z rodzaju Pogona utrzymujemy podobnie, jednak nie należy lekceważyć różnic pomiędzy nimi – w przypadku zainteresowania gatunkiem innym niż P. vitticeps należy poszukać dodatkowych informacji na jego temat.
***
Autor: Alicja
Powyższy artykuł stanowi własność jego autora i jest chroniony prawami autorskimi. Publikowanie i rozpowszechnianie bez zgody autora jest zabronione.