Gekon gargulcowy (Rhacodactylus auriculatus)

Informacje wstępne

Rhacodactylus auriculatus są średniej wielkości gekonami, osiągającymi 20-25 cm długości. Są drugim, po gekonach orzęsionych, najbardziej znanym i najchętniej wybieranym gatunkiem rodzaju Rhacodactylus. Polska nazwa gatunku, stanowi tłumaczenie nazwy angielskiej ?Gargoyle gecko? i wynika z kształtu głowy gekona, a dokładniej kościstych wyrostków tworzących coś w rodzaju ?rogów?. Nie wszystkie gekony mają wyraźnie widoczne rogi ? zanikają one niestety na skutek hodowli w wąskiej puli genów. Jednocześnie stanowią cechę pożądaną, podobnie jak rozbudowane struktury u gekonów orzęsionych. Budowa tych gekonów jest masywna, z beczkowatym tułowiem i dużą głową. Palce łap węższe niż w przypadku gekonów orzęsionych, ogon cienki i średniej długości. Uwagę zwracają wyraźnie niebieskie oczy. Są to z pewnością jedne z najbardziej urodziwych gekonów tego rodzaju.

Na wolności gekony te występują na jednej z nowokaledońskich wysp – Grande Terre, a dokładniej na jej południowym krańcu. Podobnie jak pozostałe gatunki z rodzaju Rhacodactylus prowadzą nocny tryb życia i są wszystkożerne.

Wzory i kolory

U gekonów gargulcowych, podobnie jak u orzęsionych, występuje naturalna różnorodność barw i wzorów (polimorfizm), co daje dużą możliwość wyboru nabywcom i czyni hodowlę tych gekonów ciekawą.

Wzory:

Paternless ? gekony pozbawione wzorów lub o bardzo niewyraźnych wzorach i jednolitym zabarwieniu ciała.

Striped ? ciało gekonów zdobią różnej szerokości pasy w kolorze odmiennym od koloru tła. Cenione są osobniki, których pasy nie są poprzerywane i ciągną się przez całe ciało aż do ogona. Szczególnie lubianymi wariacjami tej odmiany są red stripe oraz black & white stripe, przy czym w tym drugim wypadku może być ciężko znaleźć osobniki, które w fire up?ie nie nabierały by choć częściowo szarawego zabarwienia. Im większa kontrastować wzorów i tła tym lepiej.

Reticulated ? wzór pokrywający gekona tworzy nieregularną siateczkę. Paski biegną także w poprzek ciała jaszczurki, a nie tak jak w przypadku odmiany stripe ? wzdłuż. W ramach tej odmiany bywają też wyróżniane dwie kolejne: marble (jeśli wzór jest zupełnie nieregularny) oraz banded (jeśli można oddzielić biegnące w poprzek pasy).

Blotched ? na ciele gekona występują ciapki w kontrastowym kolorze, zwykle pomarańczowe. Ta cecha występuje często w połączeniu z innymi odmianami, podobnie jak znaczenia dalmatian u gekonów orzęsionych.

Kolory:

Gekony gargulcowe występują w całej gamie kolorów, od bieli, kremów, szarości i beżów, poprzez żółcie, pomarańcze i czerwienie aż po czerń.

Barwy te ulegają zmianie zarówno w cyklu dobowym (pod wpływem różnych bodźców i stanu psychofizycznego gekona następuje intensyfikacja kolorów nazywana ?fire up?) jak i w trakcie wzrostu gekona. Zmiany bywają spektakularne i potrafią ogromnie zmienić wygląd zwierzęcia. Warto wziąć to pod uwagę decydując się na zakup. Przede wszystkim młody gekonek będzie się jeszcze wybarwiał. Po drugie trzeba mieć świadomość, że gekon biały w fire down ściemnieje w fire up?ie. Pewnym wyjątkiem mogą być gekony odmiany ghost ? wzory i barwy na ich ciałach wydają się mocno rozjaśnione i zwierzęta te ciemnieją w niewielkim stopniu. To, czy gekon wygląda korzystniej w fire upie, pół- fire up?ie czy fire down?ie zależy od jego wzoru i koloru, a także, oczywiście, od naszych własnych preferencji. Decydując się na zakup malucha zawsze warto pooglądać zdjęcia rodziców w fire up?ie i fire down?ie, co może dać nam pewien pogląd na to jak będzie wyglądał nasz nowy podopieczny gdy dorośnie.

Temperament

Niekiedy gekony gargulcowe bywają opisywane jako dość wojownicze, próbujące straszyć opiekuna podczas chwytania czy nawet łapać go za palce, ale dotyczy to głównie młodziaków, w których wykonaniu takie zachowanie jest tylko zabawne. Dorosłe gekony gargulcowe, które przywykły już do kontaktów z człowiekiem zwykle są spokojnymi zwierzętami, które pozwalają brać się na ręce czy karmić papką z palca. Skaczą zwykle mniej chętnie niż gekony orzęsione i generalnie nie sprawiają problemów.

Opieka

Opieka nad gekonem gargulcowym i orzęsionym niewiele się różni. Dlatego też osoby zainteresowane nabyciem takiego gekona zapraszamy przede wszystkim do zapoznania się z wyczerpującym opisem gekona orzęsionego:

OPIS GEKONA ORZĘSIONEGO

Na co musimy zwrócić uwagę:

Karmienie:
Gekony gargulcowe nie zawsze chętnie jedzą owady, niekiedy zupełnie je ignorują i zdają się ich nie widzieć. Wynika to najczęściej z wielkości podawanych owadów. Młode radzą sobie z 2cm świerszczami, natomiast dorosłe lubią polować na ?konkretną? zdobycz ? dorosłe świerszcze czerwonogłowe, karaczany dubia, szarańczę czy mysie osseski. Jeśli więc gekon ignoruje zdobycz należy wypróbować coś większego. Przy żywieniu gotową karmą owady można podawać rzadko np. raz na dwa tygodnie. Oczywiście można żywić gekony gargulcowe jedynie karmą, można użyć specjalnej karmy dla gekonów gargulcowych, ale także tej dla gekonów orzęsionych. Niektóre gekony gargulcowe nigdy nie chcą jeść owadów ? nie należy się tym niepokoić.

Wspinaczka:
Gekony gargulcowe gorzej wspinają się po śliskich powierzaniach niż gekony orzęsione, dlatego w ich terrarium powinno znaleźć się wiele elementów wspinaczkowych: rur korkowych, lian, konarków (bez ostrych, wystających gałązek), korzeni. Dobrym pomysłem jest użycia tła na tylną i boczne ściany np. tła z korka lub tła strukturalnego.

Wilgotność:
Gekony gargulcowe lubią średnią wilgotność i spryskiwanie, ale ich terrarium nie powinno być stale wilgotne lub mokre. Jedno delikatne spryskanie wieczorem całkiem wystarczy. Dobrze jest zapewnić płytką miseczkę z wodą.

Wyspa ciepła:
Gekony gargulcowe lubią przebywać na wyspie ciepła, a wiele z nich wychodzi powygrzewać się w dzień. Mimo, że wyspa ciepła nie jest konieczna, warto ją zapewnić ? temperatura w takim cieplejszym miejscu powinna wynosić 26,5-27,5 stopnia. Niektórzy hodowcy zauważyli, że gekony gargulcowe, które mają zapewnione oświetlenie terrarium i cieplejsze miejsce ładniej się wybarwiają niż te, które są trzymane w warunkach pokojowych.

Zachowania socjalne:
Gekony gargulcowe często bywają wobec siebie agresywne, co potrafi generować różne problemy od prześladowań i walk po obgryzanie sobie nawzajem ogonów. Trzymanie jednego gekona w terrarium to dobry wybór. Nie musimy się martwić, że gekon czuje się ?samotny?. Jednakże do hodowli umieszcza się je zwykle w haremach, jednego samca i dwie, trzy samice. Można też próbować trzymać razem dwie samice. Gekony, które mieszkają razem powinny być uważnie obserwowane. Zwierzę, które jest w złej kondycji z powodu stresu lub prześladowań, powinno być oddzielone i doprowadzone do dobrej kondycji w osobnym lokum. Po tym czasie można znów spróbować wprowadzić je do grupy, najlepiej do wymytego i nieco inaczej urządzonego terrarium. Charakterystycznym zachowaniem tych gekonów jest obgryzanie sobie ogonków ? najczęściej samice obgryzają ogon samca i zjadają go. Mimo, że może wydawać się to obrzydliwe, ogon traktowany jest przez samicę jako łatwe do zdobycia źródło dodatkowych protein, które przydadzą się w czasie ciąży. Na szczęście u gekonów gargulcowych ogon odrasta i to taki ładny, jak pierwotny. Niektóre samczyki hodowlane nieustannie tracą i odbudowują ogon w sezonie rozrodczym.

Rozmnażanie:
Samice składają w sezonie jaja 4-8 razy. W złożeniu są zwykle dwa, niekiedy tylko jedno jajko. Inkubacja i warunki dla młodych jak w przypadku gekonów orzęsionych, z tym wyjątkiem, że najlepszy jest odchów pojedynczy ze względu na obgryzanie się. Młode, któremu zostanie obgryziony ogon, traci energię, którą normalnie spożytkowałoby na rozwój, na odbudowę ogona, co w ekstremalnych przypadkach, przy najsłabszych młodych, może prowadzić do ich śmierci.

 

Autor: Alicja

Na podstawie stron WWW hodowców gekonów z rodzaju Rhacodactylus oraz własnych doświadczeń.

Powyższy tekst stanowi własność hodowli AmicusDraco i jest chroniony prawami autorskimi. Kopiowanie i publikowanie całości tekstu bez wiedzy autora zabronione. Osoby zainteresowane publikacją całego tekstu zapraszamy do kontaktu mailowego w celu ustalenia warunków. Kopiowanie i publikowanie małych fragmentów tekstu dozwolone tylko w przypadku podania źródła (www.amicusdraco.eu).